(Επηρεασμένος από το »Βιβλίο της Μαριάννας» του Λάγιου, αλλά και την εβραϊκή περιοχή του Καβάφη, του οποίου δύο στίχοι μπήκαν στο ποίημα αυτούσιοι)
»Μην ήταν της υπέρλαμπρης της νύχτας
τα άστρα που τις πόλεις μας φωτίζουν;
Μην ήταν τα απόνερα της ήττας
που τα όνειρά μας βίαια θρυμματίζουν;»
Πλανιέμαι μακριά απ’την εστία
ωσάν κατατρεγμένος Ιουδαίος
κι ελπίζω σε καινούρια δυναστεία,
με τ’όνομα Ιούδας Μακκαβαίος.
Τ’αδέλφια μου λαμπρά: ο Ιωάννης,
ο Σίμων κι ο Ελεάζαρ της Ασίας.
»Τον Ιωανάθ αρχιερέα να κάνεις,
με σύστημα καινούριας εκκλησίας.»
Και ίσως έτσι ν’αναγεννηθούμε
για κάποιο νέο εθνικό μας κλέος…
Στη νέα μας ζωή ας μυηθούμε,
με τ’όνομα Ιούδας Μακκαβαίος.
»Ηγέτη μας, τη δρύινή μου πόρτα
τη νύχτα να χτυπήσεις μη διστάσεις.
Είμ’εύκαιρη να πάμε μία βόλτα,
με τες ερωτικές της σάρκας τάσεις…»’
Και’γω που τη ζωή σας εξουσιάζω
-Τι φταίω που’χω γεννηθεί ωραίος;-
στο φαίνεσθαι για πάντα θα εστιάζω
και στ’όνομα: Ιούδας Μακκαβαίος.
(Πρίγκηψ, προσευχηθείτε προς τη Βίσση,
το εξαίσιο, λαμπρό, μακρύ σας πέος
σε δίσκο σύμπακτο ν’ανιστορήσει,
με τ’όνομα »Ιούδας Μακκαβαίος».)
13+14/1/2012
Ενδιαφέρον…..